Te midden de successen blijft interne machtsstrijd doorgaan bij Ferrari

Charles Leclerc en Sebastian Vettel gaan immers tot het uiterste om hun positie binnen het team te manifesteren. Zijn brandende ambitie stuwt Leclerc vooruit om de nieuwe halfgod van de prestigieuze renstal te worden. Vettel wil dan weer bewijzen dat hij nog allesbehalve uitgerangeerd is. Langs beide kanten horen daar lepe truken bij.

Zoals bijvoorbeeld in de kwalificaties van de GP van Italië, toen Leclerc na het afwerken van zijn eigen snel rondje, weigerde om Vettel op sleeptouw te nemen. Nochtans was dat duidelijk afgesproken, maar met de pole in zicht koos de Monegask eieren voor zijn geld. Goed beseffend dat een zege in Monza als jonge snaak je een heel andere status kan bezorgen binnen het Ferrari-kamp.

MONZA WAS SLECHTS VELDSLAG

Vettel, al jaren gewend om afgetekend eerste rijder te zijn binnen een team, moest met lede ogen aankijken hoe zijn 'ploegmaat' gelauwerd werd in de fabriek. Maar het was slechts een verloren veldslag, niet de oorlog. Terwijl het moreel zijn moreel onder nul dreigde te gaan, wist Vettel toch terug te slaan in Singapore.

Met dank aan die vroege pitstop. Het is een ongeschreven wet in de F1 dat de leider in de race de voorkeur krijgt voor het kiezen van een pitstop en dat de andere rijder van het team niet 'boxt' voora hij dat wil. Vettel maakte echter dat hij als eerste binnen ging, werkte een snel rondje af en het bleek voldoende om voor zijn concullega de baan op te komen.

INITIATIEF VAN VETTEL OF TEAM IN SINGAPORE?

Dat daar na de race een hartig woordje over gepraat zou moeten worden, liet Leclerc in zijn adrenaline al meteen weten. De vraag is nu: was het een slimme zet van Vettel die zijn ervaring liet spreken? Of werd hem een handje toegestoken door het management?

Tenslotte liet hij zelf weten ook verrast te zijn ineens op kop te liggen. Mogelijk was het een manier van Ferrari om het vertrouwen bij Vettel weer wat op te monteren, maar het is toch al een tijd geleden dat het team hem nog zo voortrok ten opzichte van Leclerc, al van de eerste races van het seizoen. Het zou bizar zijn om dat op dit moment dan wel weer te doen.

LASTIGE EVENWICHTSOEFENING

Het is best wel leuk om deze interne machtsstrijd bij één van de topteams te volgen, maar van een bepaalde teamspirit kan er niet echt sprake zijn. Het is de vraag of men in zo'n sfeer kan blijven winnen. Zowel qua rijstijl als qua tactiek handelen beide rijders op het randje van het toelaatbare, terwijl ze tegelijkertijd toch enigszins binnen de lijntjes moeten kleuren. Een lastige evenwichtsoefening.